Από το δυσθεώρητο ύψος των γιγαντιαίων κτηρίων μέχρι το απροσμέτρητο βάθος και τα δαιδαλώδη τούνελ του μετρό της, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως η πόλη των αντιθέσεων, του πλούτου και της φτώχειας, του μπετό και του πράσινου, των χρωμάτων της ανθρώπινης φυλής, των θρησκειών, και άλλων, ων ουκ έστιν αριθμός.

Στη Ν. Υόρκη οι ευκαιρίες το αμερικανικό όνειρο να γίνει πραγματικότητα είναι πολλές μα θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί ο κίνδυνος να γίνει εφιάλτης είναι κι αυτός εξίσου μεγάλος. Οι δρόμοι της βρίθουν με φωτογραφίες που παρακαλούν να τις απαθανατίσουμε στις μηχανές μας καθώς η αεικινησία είναι μαγευτική και ατέρμονη. Άνθρωποι, άσφαλτος, γυαλί κι ατσάλι όλα μαζί αρμονίζονται ως πρέπει για να δημιουργήσουν την αστική ζούγκλα που σαν μαγνήτης προσελκύει εκατοντάδες εκατομμύρια που θέλουν να τη δουν από κοντά.

 

Τα κενά που άλλοτε υπήρχαν οι εμβληματικοί δίδυμοι πύργοι, σε κάνουν να ανατριχιάζεις από τρόμο στην σκέψη ότι τίποτε, όσο μεγάλο και εντυπωσιακό κι αν είναι, δεν είναι άτρωτο και δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Είναι απίστευτο το πόσα αντίθετα συναισθήματα μπορεί να σου δημιουργήσει αυτή η πόλη σε κάθε γωνιά της!