Τα Xριστούγεννα δεν ήταν πάντα η μεγαλύτερη γιορτή του πλανήτη. Πολύ πριν εμφανιστεί ο Χριστιανισμός οι άνθρωποι παρατήρησαν ότι στα τέλη του Δεκέμβρη ο ήλιος ξεκινούσε να στέλνει τις ακτίνες του πάνω στη μάνα γη για περισσότερη ώρα κι αυτό ήταν μια χαρμόσυνη είδηση υπόσχεσης για μεγαλύτερες και πιο ζεστές ημέρες για τους ανθρώπους που το σκοτάδι τους ζόριζε. Έτσι λοιπόν σε πολλά μέρη του κόσμου που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους και λαοί δεν γνώριζαν καν ο ένας τον άλλον, γιόρταζαν δίχως να το ξέρουν το Χειμερινό ηλιοστάσιο. Αυτή η γιορτή λοιπόν με τους αιώνες άλλαξε και εν τέλη σήμερα έγινε πιο γνωστή ως Χριστούγεννα. Μέσα στην εμπορικότητα και τον υπερκαταναλωτισμό των ημερών μπορούμε να ξεχωρίσουμε και αρκετά όμορφα πράγματα που θυμίζουν άλλες εποχές πιο νοσταλγικές. Τα σπιτικά γλυκά με βασιλιά το μελομακάρονο και τον κουραμπιέ, τις φωνές των παιδιών στα κάλαντα που με λύπη μου παρατηρώ ότι κάθε χρόνο λιγοστεύουν στους δρόμους και το οικογενειακό τραπέζι που ενώνει μέλη της οικογένειας που δεν βλέπονται τόσο συχνά μεταξύ τους. Βέβαια και η ατμόσφαιρα στους δρόμους με τα λαμπιόνια και την άχνα από τις ανάσες των ανθρώπων παίζει κι αυτή το ρόλο της στην αίσθηση ότι τούτη η περίοδος έχει να προσφέρει κάτι μοναδικό στο τέλος του έτους. Τιμούμε λοιπόν την περίοδο των Χριστουγέννων με τη δική μας ματιά για τη δική σας απόλαυση.